خدایا!تویی سزاوارستایش های نیکو،وبسیاروبی شمارتوراستودن اگرتوراآرزوکنندپس بهترین آرزویی،واگربه توامیدبندند،بهترین امیدی.
خدایا!درهای نعمت برمن گشودی که زبان به مدح غیرتونگشایم،
وبراین نعمت هاغیرتوراستایش نکنم،وزبان رادرمدح نومیدکنندگان وآنان که مورداعتمادنیستندبازنکنم.
خداوندا!هرثناگویی ازطرف ستایش شده پاداشی دارد،به توامیدبستم که مرابه سوی ذخائررحمت وگنج های آمرزش آشناکنی.
خدایا!این بنده توست که تورایگانه می خواندوتوحیدویگانگی توراسزاست،وجزتوکسی راسزاواراین ستایش هانمی داند.
خدایا مرابه درگاه تونیازی است که جزفضل توجبران نکند،وآن نیازمندی راجزعطاوبخشش تو،به توانگری مبدّل نگرداند.
پس دراین مقام رضای خودرابه ماعطافرما،ودست نیازماراازدامن غیرخودکوتاه گردان که "توبرهرچیزی توانایی".
|
